JANUSZ STRZAŁECKI (JAST) 1902 – 1983.

Pochodził z warszawskiego rodu malarzy, konserwatorów sztuki i kolekcjonerów. Początkowo studiował w prywatnej szkole Konrada Krzyżanowskiego w Warszawie, w której pod kierunkiem Tadeusza Pruszkowskiego uczył się malarstwa do 1922 r. W 1922 roku przeniósł się do Krakowa rozpoczynając studia na Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Władysława Jarockiego i Józefa Pankiewicza. Jesienią 1923 r. został członkiem założonego przez uczniów Pankiewicza Komitetu Paryskiego (K.P.) i wraz z kapistami 1 września 1924 r. wyjechał do Paryża.

Podczas pobytu we Francji pokazywał swoje obrazy wraz z członkami grupy K.P. w Paryżu (w pracowni Augusta Zamoyskiego w 1929 r. w Galerie Zak w 1930 r.) i Szwajcarii (Galerie Moos w Genewie w 1931 r.) , jak i indywidualnie na paryskich Salon d’Automne (1929 i 1932) oraz Salon des Tuilleries (1932).

Pod pseudonimem Jast przygotowywał ilustracje do pism „Vogue” i „Femina”. 

W 1925 roku wspólnie z Zygmuntem Waliszewskim wykonał polichromię teatru w podparyskim Ermenonville.

W Polsce wystawiał prace w Warszawie – w 1931 roku w Polskim Klubie Artystycznym w Hotelu Polonia, w 1934 w IPS, w Poznaniu – w 1935 w „Salonie 35”.

Od 1952 roku był profesorem w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. W latach 1975-1983 pracował przy rekonstrukcji plafonu w Sali Audiencjonalnej Zamku Królewskiego w Warszawie.

Używał różnorodnych technik malarskich, oleju, tempery, gwaszu, akwareli.  Uprawiał również malarstwo ścienne. Jego obrazy, najczęściej miejskie pejzaże, martwe natury, kwiaty znajdują się między innymi w zbiorach Muzeów Narodowych w Warszawie i w Poznaniu oraz Muzeum Sztuki w Łodzi.